пайко́вы гл. паёк.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пайко́вы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. пайко́вы пайко́вая пайко́вае пайко́выя
Р. пайко́вага пайко́вай
пайко́вае		 пайко́вага пайко́вых
Д. пайко́ваму пайко́вай пайко́ваму пайко́вым
В. пайко́вы (неадуш.) пайко́вую пайко́вае пайко́выя (неадуш.)
Т. пайко́вым пайко́вай
пайко́ваю		 пайко́вым пайко́вымі
М. пайко́вым пайко́вай пайко́вым пайко́вых

Крыніцы: krapivabr2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

пайко́вы (к паёк) пайко́вый

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пайко́вы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да пайка. Не абышліся пайковым пачастункам, сёе-тое купілі і на рынку. Пальчэўскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

паёк, пайка́, мн. пайкі́, пайко́ў, м.

Ежа або прадукты, якія выдаюцца ў пэўнай колькасці і на пэўны час.

Хлебны п.

Сухі п. (які выдаецца замест штодзённага харчавання).

|| прым. пайко́вы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пайко́вый (к паёк) разг. пайко́вы.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)