па́йка гл. паяць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

па́йка I ж., тех. па́йка

па́йка II ж., разг., см. паёк

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

па́йка​I ж., техн. па́йка, -кі ж., пая́нне, -ння ср., уст. літава́нне, -ння ср.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

па́йка​II прост. (при распределении) до́ля, -лі ж., ча́стка, -кі ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

па́йка ​1, ‑і, ДМ пайцы, ж.

Спец. Дзеянне паводле знач. дзеясл. паяць.

па́йка ​2, ‑і, ДМ пайцы; Р мн. паек; ж.

Разм. Частка, доля ежы, выдзеленая каму‑н. у адпаведнасці з устаноўленай нормай. Хлебная пайка лёгка ўмяшчалася на далоні. Навуменка. Хлопчык і голаду занадта не адчуваў — кожны вязень дзяліўся з ім сваёй папкай. Хомчанка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пая́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е; -я́ны; незак., што.

Апрацоўваць што-н. нагрэтым да вадкага стану металам, металічным сплавам для злучэння, змацавання.

П. вядро.

|| наз. пая́нне, -я, н. і па́йка, -і, ДМ -йцы, ж. (спец.).

|| прым. пая́льны, -ая, -ае.

Паяльная лямпа (пераносная награвальная гарэлка для паяння, распайвання).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

паёк (род. пайка́) м. паёк

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

паёк паёк, род. пайка́ м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

літава́нне, ‑я, н.

Уст. Паянне, пайка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

літава́нне ср., уст., см. пая́нне, па́йка

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)