пазіцы́йна
прыслоўе, утворана ад прыметніка
| станоўч. |
выш. |
найвыш. |
| пазіцы́йна |
- |
- |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
пазіцы́йна-мане́ўраны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
пазіцы́йна-мане́ўраны |
пазіцы́йна-мане́ўраная |
пазіцы́йна-мане́ўранае |
пазіцы́йна-мане́ўраныя |
| Р. |
пазіцы́йна-мане́ўранага |
пазіцы́йна-мане́ўранай
пазіцы́йна-мане́ўранае |
пазіцы́йна-мане́ўранага |
пазіцы́йна-мане́ўраных |
| Д. |
пазіцы́йна-мане́ўранаму |
пазіцы́йна-мане́ўранай |
пазіцы́йна-мане́ўранаму |
пазіцы́йна-мане́ўраным |
| В. |
пазіцы́йна-мане́ўраны (неадуш.)
пазіцы́йна-мане́ўранага (адуш.) |
пазіцы́йна-мане́ўраную |
пазіцы́йна-мане́ўранае |
пазіцы́йна-мане́ўраныя (неадуш.)
пазіцы́йна-мане́ўраных (адуш.) |
| Т. |
пазіцы́йна-мане́ўраным |
пазіцы́йна-мане́ўранай
пазіцы́йна-мане́ўранаю |
пазіцы́йна-мане́ўраным |
пазіцы́йна-мане́ўранымі |
| М. |
пазіцы́йна-мане́ўраным |
пазіцы́йна-мане́ўранай |
пазіцы́йна-мане́ўраным |
пазіцы́йна-мане́ўраных |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
пазіцы́йна-чуллі́вы
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
пазіцы́йна-чуллі́вы |
пазіцы́йна-чуллі́вая |
пазіцы́йна-чуллі́вае |
пазіцы́йна-чуллі́выя |
| Р. |
пазіцы́йна-чуллі́вага |
пазіцы́йна-чуллі́вай
пазіцы́йна-чуллі́вае |
пазіцы́йна-чуллі́вага |
пазіцы́йна-чуллі́вых |
| Д. |
пазіцы́йна-чуллі́ваму |
пазіцы́йна-чуллі́вай |
пазіцы́йна-чуллі́ваму |
пазіцы́йна-чуллі́вым |
| В. |
пазіцы́йна-чуллі́вы (неадуш.)
пазіцы́йна-чуллі́вага (адуш.) |
пазіцы́йна-чуллі́вую |
пазіцы́йна-чуллі́вае |
пазіцы́йна-чуллі́выя (неадуш.)
пазіцы́йна-чуллі́вых (адуш.) |
| Т. |
пазіцы́йна-чуллі́вым |
пазіцы́йна-чуллі́вай
пазіцы́йна-чуллі́ваю |
пазіцы́йна-чуллі́вым |
пазіцы́йна-чуллі́вымі |
| М. |
пазіцы́йна-чуллі́вым |
пазіцы́йна-чуллі́вай |
пазіцы́йна-чуллі́вым |
пазіцы́йна-чуллі́вых |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
ў 1,
1. Дваццаць другая літара беларускага алфавіта, якая мае назву «у нескладовае».
2. Санорны плаўны губна-губны гук; пазіцыйна чаргуецца з «у».
ў 2, прыназ. з Р, В і М.
Ужываецца замест прыназоўніка «у» пасля слоў, якія канчаюцца на галосную, пасля якой няма знака прыпынку. Хлопчыкі, румяныя з марозу, убеглі ў хату і пачалі апранацца: Косцік у лес, а Шурка ў школу. Брыль. [Лабановіч:] — Добрае ў цябе сэрца, бабка Параска. Бачу, што ты мяне шкадуеш, як родная маці. Колас. Я ў мастацкім агародзе Толькі марная трава. А якая? — смех, дый годзе: Я — пякучка-крапіва. Крапіва.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)