Verbum

анлайнавы слоўнік

пазі́раванне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

пазі́раванне ср.

1. пози́рование;

2. перен. пози́рование, рисо́вка ж.

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пазі́раванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. пазіраваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пазі́раваць, -рую, -руеш, -руе; -руй; незак.

1. Прымаць якую-н. позу, служачы натурай для фатографа або мастака.

2. Паводзіць сябе як пазёр, фальшыва (кніжн., неадабр.).

|| наз. пазі́раванне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

акцёрства, -а, н.

1. Занятак, прафесія акцёра; тэатральнае мастацтва.

2. перан. Прытворства, пазіраванне ў паводзінах (разм.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пози́рование пазі́раванне, -ння ср.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

рисо́вка ж.

1. уст. рысо́ўка, -кі ж., абмалёўка, -кі ж., рысава́нне, -ння ср.; малява́нне, -ння ср.; см. рисова́ть;

2. рысо́ўка, -кі ж.; выстаўля́нне, -ння ср.; пазі́раванне, -ння ср.; см. рисова́ться³.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)