пазё́рскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. пазё́рскі пазё́рская пазё́рскае пазё́рскія
Р. пазё́рскага пазё́рскай
пазё́рскае		 пазё́рскага пазё́рскіх
Д. пазё́рскаму пазё́рскай пазё́рскаму пазё́рскім
В. пазё́рскі
пазё́рскага		 пазё́рскую пазё́рскае пазё́рскія
Т. пазё́рскім пазё́рскай
пазё́рскаю		 пазё́рскім пазё́рскімі
М. пазё́рскім пазё́рскай пазё́рскім пазё́рскіх

Крыніцы: tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

пазёр, -а, мн. -ы, -аў, м. (кніжн., неадабр.).

Чалавек, які прымае позу (у 2 знач.), стараецца стварыць уражанне сваімі паводзінамі, знешнасцю.

|| ж. пазёрка, -і, ДМ -рцы, мн. -і, -рак.

|| прым. пазёрскі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)