пазяха́льны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
пазяха́льны |
пазяха́льная |
пазяха́льнае |
пазяха́льныя |
| Р. |
пазяха́льнага |
пазяха́льнай пазяха́льнае |
пазяха́льнага |
пазяха́льных |
| Д. |
пазяха́льнаму |
пазяха́льнай |
пазяха́льнаму |
пазяха́льным |
| В. |
пазяха́льны (неадуш.) пазяха́льнага (адуш.) |
пазяха́льную |
пазяха́льнае |
пазяха́льныя (неадуш.) пазяха́льных (адуш.) |
| Т. |
пазяха́льным |
пазяха́льнай пазяха́льнаю |
пазяха́льным |
пазяха́льнымі |
| М. |
пазяха́льным |
пазяха́льнай |
пазяха́льным |
пазяха́льных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
пазяха́льны, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да пазяхання. Пазяхальная сутарга.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
пазяха́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; незак.
Міжвольна сутаргава ўдыхаць і адразу выдыхаць паветра з шырока адкрытым ротам (пры жаданні спаць, пры стоме).
|| аднакр. пазяхну́ць, -ну́, -не́ш, -не́; -нём, -няце́, -ну́ць; -ні́.
|| наз. пазяха́нне, -я, н.
|| прым. пазяха́льны, -ая, -ае (спец.).
Пазяхальныя рухі.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
зева́тельный пазяха́льны.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)