пазяме́льнае

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне

адз.
н.
Н. пазяме́льнае
Р. пазяме́льнага
Д. пазяме́льнаму
В. пазяме́льнае
Т. пазяме́льным
М. пазяме́льным

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

пазяме́льнае сущ., ист. поземе́льное

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пазяме́льны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. пазяме́льны пазяме́льная пазяме́льнае пазяме́льныя
Р. пазяме́льнага пазяме́льнай
пазяме́льнае		 пазяме́льнага пазяме́льных
Д. пазяме́льнаму пазяме́льнай пазяме́льнаму пазяме́льным
В. пазяме́льны (неадуш.)
пазяме́льнага (адуш.)		 пазяме́льную пазяме́льнае пазяме́льныя (неадуш.)
пазяме́льных (адуш.)
Т. пазяме́льным пазяме́льнай
пазяме́льнаю		 пазяме́льным пазяме́льнымі
М. пазяме́льным пазяме́льнай пазяме́льным пазяме́льных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

поземе́льное сущ., ист. пазяме́льнае, -нага ср.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)