пазыко́вы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. пазыко́вы пазыко́вая пазыко́вае пазыко́выя
Р. пазыко́вага пазыко́вай
пазыко́вае		 пазыко́вага пазыко́вых
Д. пазыко́ваму пазыко́вай пазыко́ваму пазыко́вым
В. пазыко́вы (неадуш.)
пазыко́вага (адуш.)		 пазыко́вую пазыко́вае пазыко́выя (неадуш.)
пазыко́вых (адуш.)
Т. пазыко́вым пазыко́вай
пазыко́ваю		 пазыко́вым пазыко́вымі
М. пазыко́вым пазыко́вай пазыко́вым пазыко́вых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

пазыко́вы

1. за́ймовый;

2. заёмный;

~вае пісьмо́ — заёмное письмо́;

3. (связанный с получением или выдачей ссуды) ссу́дный;

4. (взятый или данный в долг) заимообра́зный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пазыко́вы, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да пазыкі (у 1 знач.). Пазыковая аперацыя.

2. Які звязаны з выдачай пазыкі (у 2 знач.). Пазыковы банк.

3. Узяты або дадзены ў доўг. Пазыковая сума.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пазы́ка, -і, ДМ -зы́цы, мн. -і, -зы́к, ж.

1. Фінансавая аперацыя, якая заключаецца ў атрыманні грошай у доўг на пэўных умовах.

Дзяржаўная ўнутраная п.

2. Выдача ў доўг на пэўных умовах грошай, рэчаў і пад., а таксама грошы, рэчы і пад., узятыя ў доўг.

Грашовая п.

Незваротная п.

|| прым. пазыко́вы, -ая, -ае.

Пазыковая аперацыя.

П. банк.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

крэды́тна-пазыко́вы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. крэды́тна-пазыко́вы крэды́тна-пазыко́вая крэды́тна-пазыко́вае крэды́тна-пазыко́выя
Р. крэды́тна-пазыко́вага крэды́тна-пазыко́вай
крэды́тна-пазыко́вае		 крэды́тна-пазыко́вага крэды́тна-пазыко́вых
Д. крэды́тна-пазыко́ваму крэды́тна-пазыко́вай крэды́тна-пазыко́ваму крэды́тна-пазыко́вым
В. крэды́тна-пазыко́вы (неадуш.)
крэды́тна-пазыко́вага (адуш.)		 крэды́тна-пазыко́вую крэды́тна-пазыко́вае крэды́тна-пазыко́выя (неадуш.)
крэды́тна-пазыко́вых (адуш.)
Т. крэды́тна-пазыко́вым крэды́тна-пазыко́вай
крэды́тна-пазыко́ваю		 крэды́тна-пазыко́вым крэды́тна-пазыко́вымі
М. крэды́тна-пазыко́вым крэды́тна-пазыко́вай крэды́тна-пазыко́вым крэды́тна-пазыко́вых

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

за́ймовый пазыко́вы.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

абавяза́цельства, -а, мн. -ы, -аў, н.

1. Грашовы пазыковы дакумент (спец.).

2. Афіцыйна дадзенае абяцанне або дамова, якія патрабуюць абавязковага выканання.

Дагаворныя абавязацельствы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

заёмный пазыко́вы;

заёмное обяза́тельство пазыко́вае абавяза́цельства;

заёмное письмо́ пазыко́вае пісьмо́;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

долгово́й пазыко́вы; даўгавы́;

долговы́е су́ммы даўгавы́я су́мы;

долгово́е обяза́тельство пазыко́вае (даўгаво́е) абавяза́цельства.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

абавяза́цельства, ‑а, н.

1. Абяцанне або дагавор, якія патрабуюць абавязковага выканання ад таго, хто іх дае. Узяць на сябе абавязацельства. Абавязацельствы перад дзяржавай. Сацыялістычныя абавязацельствы. □ Частка нашых кадраў усё яшчэ не разумее простай ісціны, што любыя ўскладненні ні ў якім выпадку не знімаюць адказнасці за выкананне планаў і абавязацельстваў. Машэраў.

2. Грашовы пазыковы дакумент. Пазыковае абавязацельства.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)