пазуме́нтны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
пазуме́нтны |
пазуме́нтная |
пазуме́нтнае |
пазуме́нтныя |
| Р. |
пазуме́нтнага |
пазуме́нтнай
пазуме́нтнае |
пазуме́нтнага |
пазуме́нтных |
| Д. |
пазуме́нтнаму |
пазуме́нтнай |
пазуме́нтнаму |
пазуме́нтным |
| В. |
пазуме́нтны (неадуш.)
пазуме́нтнага (адуш.) |
пазуме́нтную |
пазуме́нтнае |
пазуме́нтныя (неадуш.)
пазуме́нтных (адуш.) |
| Т. |
пазуме́нтным |
пазуме́нтнай
пазуме́нтнаю |
пазуме́нтным |
пазуме́нтнымі |
| М. |
пазуме́нтным |
пазуме́нтнай |
пазуме́нтным |
пазуме́нтных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
пазуме́нтны позуме́нтный, позуме́нтовый
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
пазуме́нтны, ‑ая, ‑ае.
Тое, што і пазументавы.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
пазуме́нт, -а, М -нце, мн. -ы, -аў, м.
Тасьма, звычайна шытая золатам або срэбрам; галун.
Абшыты пазументамі кафтан.
|| прым. пазуме́нтавы, -ая, -ае і пазуме́нтны, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
позуме́нтный пазуме́нтавы, пазуме́нтны;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)