пазо́ўка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. пазо́ўка
Р. пазо́ўкі
Д. пазо́ўцы
В. пазо́ўку
Т. пазо́ўкай
пазо́ўкаю
М. пазо́ўцы

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

пазо́ўка ж., стр. пазо́вка

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пазо́ўка, ‑і, ДМ ‑зоўцы, ж.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. пазаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пазо́вка ж., плотн. пазава́нне, -ння ср., пазо́ўка, -кі ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)