пазо́рны
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
пазо́рны |
пазо́рная |
пазо́рнае |
пазо́рныя |
| Р. |
пазо́рнага |
пазо́рнай
пазо́рнае |
пазо́рнага |
пазо́рных |
| Д. |
пазо́рнаму |
пазо́рнай |
пазо́рнаму |
пазо́рным |
| В. |
пазо́рны (неадуш.)
пазо́рнага (адуш.) |
пазо́рную |
пазо́рнае |
пазо́рныя (неадуш.)
пазо́рных (адуш.) |
| Т. |
пазо́рным |
пазо́рнай
пазо́рнаю |
пазо́рным |
пазо́рнымі |
| М. |
пазо́рным |
пазо́рнай |
пазо́рным |
пазо́рных |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
Пазорны ’прыгожы, відны, статны’ (Гарэц., Бяльк., Янк. БП, Янк. I, Шн., Нар. лекс.), ’той, хто непрыстойна сябе паводзіць’ (Сл. ПЗБ), пазу͡орны ’прыгожы’ (Федар. VII). Рус. позорный ’непрыстойны, ганебны’, ст.-рус. позорный ’непрыстойны, ганебны’, польск. pozorny ’уяўны, які задаецца’, чэш. pozorný ’уважлівы’, славен. pozóren ’уважлівы’, балг. позо́рен. Прыметнік на ‑n‑ ад слав. pozorъ ’увага; ганьба’. Далей гл. зорыць, зрэнкі.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Непазо́рны (непазо́рный) ’непрыглядны, непрывабны’ (Яруш.). Гл. пазо́рны (позо́рный) ’прыгожы на выгляд’ (Нас.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)