пазнішча́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; -а́ны; зак., каго-што.

Знішчыць усіх, многіх або ўсё, многае.

П. ваўкоў.

П. лясы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пазнішча́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. пазнішча́ю пазнішча́ем
2-я ас. пазнішча́еш пазнішча́еце
3-я ас. пазнішча́е пазнішча́юць
Прошлы час
м. пазнішча́ў пазнішча́лі
ж. пазнішча́ла
н. пазнішча́ла
Загадны лад
2-я ас. пазнішча́й пазнішча́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час пазнішча́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

пазнішча́ць сов. (о многих, о многом) уничто́жить, истреби́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пазнішча́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго-што.

Знішчыць усіх, многіх або ўсё, многае. Пазнішчаць ваўкоў. Пазнішчаць лясы. □ Іграе дудка, іграе, а прыйдзе час — усіх паноў пазнішчае. Якімовіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Перакандры́чыць (пірікандры́чыць) ’пазнішчаць’ (Юрч. СНЛ). Гл. кандры́чка, параўн. смал. кандричить ’мучыць, здзекавацца’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

изничто́жить сов., прост. зні́шчыць, мног. пазнішча́ць, вы́нішчыць; разг. знішто́жыць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

истреби́ть сов. зні́шчыць, мног. пазнішча́ць, вы́нішчыць; (погубить — ещё) загубі́ць; (вывести — ещё) вы́весці;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

уничто́жить сов. зні́шчыць, мног. пазнішча́ць, разг. знішто́жыць, мног. пазніштажа́ць; (истребить — ещё) вы́нішчыць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

загуби́ть сов.

1. разг. загубі́ць; (уничтожить — ещё) зні́шчыць, мног. пазнішча́ць;

загуби́ть челове́ка загубі́ць чалаве́ка;

загуби́ть тала́нт загубі́ць та́лент;

2. (истратить без пользы) прост. змарнава́ць, зглумі́ць, загубі́ць, стра́ціць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

перевести́​III сов.

1. (истребить) разг. пераве́сці, мног. папераво́дзіць; зве́сці, мног. пазво́дзіць; вы́нішчыць, зні́шчыць, мног. пазнішча́ць; вы́весці, мног. павыво́дзіць;

2. (попусту истратить) разг. пераве́сці, мног. папераво́дзіць, зве́сці, мног. пазво́дзіць, дарэ́мна растра́ціць, змарнава́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)