пазна́ны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. пазна́ны пазна́ная пазна́нае пазна́ныя
Р. пазна́нага пазна́най
пазна́нае		 пазна́нага пазна́ных
Д. пазна́наму пазна́най пазна́наму пазна́ным
В. пазна́ны (неадуш.)
пазна́нага (адуш.)		 пазна́ную пазна́нае пазна́ныя (неадуш.)
пазна́ных (адуш.)
Т. пазна́ным пазна́най
пазна́наю		 пазна́ным пазна́нымі
М. пазна́ным пазна́най пазна́ным пазна́ных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

пазна́ны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. пазна́ны пазна́ная пазна́нае пазна́ныя
Р. пазна́нага пазна́най
пазна́нае		 пазна́нага пазна́ных
Д. пазна́наму пазна́най пазна́наму пазна́ным
В. пазна́ны (неадуш.)
пазна́нага (адуш.)		 пазна́ную пазна́нае пазна́ныя (неадуш.)
пазна́ных (адуш.)
Т. пазна́ным пазна́най
пазна́наю		 пазна́ным пазна́нымі
М. пазна́ным пазна́най пазна́ным пазна́ных

Кароткая форма: пазна́на.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

пазна́ны

1. у́знанный, при́знанный; опо́знанный;

2. филос. по́знанный;

3. по́знанный, испы́танный, изве́данный;

4. по́знанный, у́знанный;

1-4 см. пазна́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пазна́ны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад пазнаць (у 1–4 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

по́знанный

1. пазна́ны;

2. пазна́ны; зазна́ны;

3. пазна́ны; уве́даны; см. позна́ть.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

опо́знанный апазна́ны, пазна́ны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

зна́ны, -ая, -ае (разм.).

1. Вядомы, славуты.

З. ў краіне чалавек.

2. Знаёмы, пазнаны ў мінулым.

Знаныя дарогі.

|| наз. зна́насць, -і, ж. (да 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

та́йны, -ая, -ае.

1. Які з’яўляецца тайнай для каго-н., вядомы нямногім.

Тайная сустрэча.

2. Які яшчэ не пазнаны, унутраная сутнасць якога не выяўлена.

Тайныя з’явы прыроды.

3. Загадкавы, таямнічы.

У яго словах адчуваўся т. сэнс.

4. Звязаны з сакрэтнасцю, прызначаны для сакрэтных спраў.

Тайная паліцыя.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

у́знанный

1. пазна́ны; распазна́ны;

2. спазна́ны, зазна́ны, зве́даны; пазна́ны;

3. спазна́ны, уве́даны;

4. (о новостях, сведениях) переводится описательно: аб які́м даве́даліся (дазна́ліся, прачу́лі, дачу́ліся); см. узна́ть.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

при́знанный

1. прич., прил. прызна́ны;

2. прич. (узнанный, опознанный) разг. пазна́ны; см. призна́ть.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)