пазнава́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. пазнава́нне
Р. пазнава́ння
Д. пазнава́нню
В. пазнава́нне
Т. пазнава́ннем
М. пазнава́нні

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

пазнава́нне ср.

1. узнава́ние; опознава́ние;

2. филос. позна́ние;

1, 2 см. пазнава́ць 1, 2

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пазнава́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле дзеясл. пазнаваць — пазнаць (у 1, 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

аперцэ́пцыя, -і, ж. (кніжн.).

Успрыманне, пазнаванне на падставе ранейшых уяўленняў і запасу ведаў.

|| прым. аперцэпцы́йны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

познава́ние филос. пазнава́нне, -ння ср.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

у², выкл.

1. Выражае здзіўленне, здагадку, пазнаванне, папрок, пагрозу, абурэнне, гнеў і пад.

У, які ты дужы!

У, забойца.

2. Ужыв. гукапераймальна для абазначэння гудзення, свісту, выцця (вымаўляецца працяжна).

У-у-у!

Гудзе вецер.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

опозна́ние юр. апазнава́нне, -ння ср., пазнава́нне, -ння ср.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

адчува́нне, -я, мн. -і, -яў, н.

1. Псіхічны працэс успрымання з’яў аб’ектыўнага свету пры іх уздзеянні на органы пачуццяў.

А. дотыку.

А. новага.

2. Перажыванне, уражанне, прадчуванне; успрыманне свядомасцю, разуменне; пазнаванне.

Паэтычнае а. свету.

А. рэчаіснасці.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

уга́дывание

1. уга́дванне, -ння ср.;

2. уга́дванне, -ння ср.;

3. пазнава́нне, -ння ср.;

4. патрапля́нне, -ння ср.; см. уга́дывать;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

узнава́ние

1. пазнава́нне, -ння ср.; распазнава́нне, -ння ср.;

2. спазнава́нне, -ння ср., зазнава́нне, -ння ср., зве́дванне, -ння ср.; пазнава́нне, -ння ср.;

3. спазнава́нне, -ння ср., уве́дванне, -ння ср.;

4. даве́дванне, -ння ср., дазнава́нне, -ння ср.; прачува́нне, -ння ср., дачува́нне, -ння ср.; см. узнава́ть;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)