пазліва́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; -а́ны; зак., што.

1. Зліць з розных пасудзін у адну ўсё, многае.

П. малако ў бітон.

2. Зліць адкуль-н. усё, многае.

П. ваду з радыятараў.

3. перан. Злучыць у адно цэлае ўсё, многае.

П. атрады ў брыгаду.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пазліва́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. пазліва́ю пазліва́ем
2-я ас. пазліва́еш пазліва́еце
3-я ас. пазліва́е пазліва́юць
Прошлы час
м. пазліва́ў пазліва́лі
ж. пазліва́ла
н. пазліва́ла
Загадны лад
2-я ас. пазліва́й пазліва́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час пазліва́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

пазліва́ць сов. (о многом)

1. слить;

2. (сплошь) зали́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пазліва́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

1. Зліць з розных пасудзін у адну ўсё, многае. Пазліваць малако ў бітон.

2. Зліць адкуль‑н. усё, многае. Пазліваць ваду з радыятараў.

3. перан. Злучыць у адно цэлае ўсё, многае. Пазліваць атрады ў брыгады.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пазліва́ны

1. сли́тый;

2. за́ли́тый;

1, 2 см. пазліва́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

слить сов., в разн. знач. зліць, мног. пазліва́ць; (о сливках — ещё) зняць;

слить во́ду зліць ваду́;

слить сли́вки с молока́ зліць (зняць) вяршо́к з малака́;

слить две гру́ппы уча́щихся зліць дзве гру́пы навучэ́нцаў;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)