1. Зляцець адкуль
2. Паляцець, вылецець куды
3. Зваліцца — пра ўсіх, многіх ці ўсё, многае (
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
1. Зляцець адкуль
2. Паляцець, вылецець куды
3. Зваліцца — пра ўсіх, многіх ці ўсё, многае (
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
дзеяслоў, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час | ||
|---|---|---|
| - | пазлята́ем | |
| - | пазлята́еце | |
| пазлята́е | пазлята́юць | |
| Прошлы час | ||
| пазлята́ў | пазлята́лі | |
| пазлята́ла | ||
| пазлята́ла | ||
| Загадны лад | ||
| - | пазлята́йце | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| пазлята́ўшы | ||
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
1. слете́ть; спорхну́ть;
2. слете́ть, улете́ть;
3. (упасть сверху) слете́ть
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
1. Зляцець адкуль‑н. — пра ўсіх, многіх.
2. Паляцець, вылецець куды‑н. — пра ўсіх, многіх.
3.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
спорхну́ть
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
слете́ть
воро́ны слете́ли с гря́док варо́ны зляце́лі (пазлята́лі) з гра́дак;
лист слете́л с де́рева ліст зляце́ў з дрэ́ва;
ша́пка слете́ла с головы́ ша́пка зляце́ла з галавы́;
неча́янно слете́ло с языка́ незнаро́к зляце́ла з языка́;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)