паздыма́ны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. паздыма́ны паздыма́ная паздыма́нае паздыма́ныя
Р. паздыма́нага паздыма́най
паздыма́нае		 паздыма́нага паздыма́ных
Д. паздыма́наму паздыма́най паздыма́наму паздыма́ным
В. паздыма́ны (неадуш.)
паздыма́нага (адуш.)		 паздыма́ную паздыма́нае паздыма́ныя (неадуш.)
паздыма́ных (адуш.)
Т. паздыма́ным паздыма́най
паздыма́наю		 паздыма́ным паздыма́нымі
М. паздыма́ным паздыма́най паздыма́ным паздыма́ных

Крыніцы: dzsl2007, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

паздыма́ны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. паздыма́ны паздыма́ная паздыма́нае паздыма́ныя
Р. паздыма́нага паздыма́най
паздыма́нае		 паздыма́нага паздыма́ных
Д. паздыма́наму паздыма́най паздыма́наму паздыма́ным
В. паздыма́ны (неадуш.)
паздыма́нага (адуш.)		 паздыма́ную паздыма́нае паздыма́ныя (неадуш.)
паздыма́ных (адуш.)
Т. паздыма́ным паздыма́най
паздыма́наю		 паздыма́ным паздыма́нымі
М. паздыма́ным паздыма́най паздыма́ным паздыма́ных

Кароткая форма: паздыма́на.

Крыніцы: dzsl2007, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

паздыма́ны,

гл. пазніманы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пазніма́ны і паздыма́ны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад пазнімаць, паздымаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)