1. што. Звязаць, змацаваць усё, многае.
2. каго-што. Перавязаць, звязаць чым
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
1. што. Звязаць, змацаваць усё, многае.
2. каго-што. Перавязаць, звязаць чым
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час | ||
|---|---|---|
| пазвя́зваю | пазвя́зваем | |
| пазвя́зваеш | пазвя́зваеце | |
| пазвя́звае | пазвя́зваюць | |
| Прошлы час | ||
| пазвя́зваў | пазвя́звалі | |
| пазвя́звала | ||
| пазвя́звала | ||
| Загадны лад | ||
| пазвя́звай | пазвя́звайце | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| пазвя́зваўшы | ||
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
1. Звязаць, змацаваць усё, многае.
2. Перавязаць, звязаць чым‑н. усё, многае або ўсіх, многіх.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
пазвя́званы свя́занный;
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
сча́лить
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
связа́ть
1.
связа́ть концы́ верёвки звяза́ць (
связа́ть кого́-л. обеща́нием звяза́ць каго́-не́будзь абяца́ннем;
связа́ть одно́ явле́ние с други́м звяза́ць адну́ з’я́ву з друго́й;
связа́ть стропи́ла
2. (изготовить вязкой) звяза́ць,
связа́ть чуло́к звяза́ць (зрабі́ць) панчо́ху;
◊
связа́ть (кого-л.) по рука́м и нога́м звяза́ць (каго-небудзь) па рука́х і нага́х;
связа́ть себе́ ру́ки звяза́ць сабе́ ру́кі;
он двух слов не мо́жет связа́ть ён двух слоў не мо́жа звяза́ць;
связа́ть концы́ с конца́ми звяза́ць канцы́ з канца́мі.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)