пазво́дзіць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. пазво́джу пазво́дзім
2-я ас. пазво́дзіш пазво́дзіце
3-я ас. пазво́дзіць пазво́дзяць
Прошлы час
м. пазво́дзіў пазво́дзілі
ж. пазво́дзіла
н. пазво́дзіла
Загадны лад
2-я ас. пазво́дзь пазво́дзьце
Дзеепрыслоўе
прош. час пазво́дзіўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

пазво́дзіць, -джу, -дзіш, -дзіць; зак.

1. каго (што). Звесці ўніз усіх, многіх.

П. дзяцей з ганка на двор.

2. каго (што). Адвесці на другое месца ўсіх, многіх.

П. коней убок.

3. што. Пра сутаргу: раптоўна і балюча скараціць мышцы.

Сутарга пазводзіла ногі.

4. каго-што. Звесці куды-н., злучыць, аб’яднаць у што-н. усіх, многіх.

П. палкі ў дывізію.

5. каго-што. Знішчыць, перавесці ўсіх, многіх ці ўсё, многае.

П. лясы.

6. перан., каго. Збіць з правільнага шляху ўсіх, многіх.

Гэта такія сябры пазводзілі хлопцаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пазво́дзіць сов. (о многих)

1. (сверху вниз) свести́;

2. (удалить, переместив) свести́, увести́;

3. (украсть) увести́, свести́;

4. сбить, соврати́ть;

5. (истребить) перевести́, извести́; (насекомых — ещё) вы́вести;

6. (привести в одно место) свести́;

7. (заставить поссориться, подраться) страви́ть;

8. (не выполнить обещанного) подвести́, наду́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пазво́дзіць, ‑джу, ‑дзіш, ‑дзіць; каго-што.

1. Звесці ўніз усіх, многіх. Пазводзіць дзяцей з ганка на двор.

2. Адвесці на другое месца ўсіх, многіх. Пазводзіць коней убок.

3. Зрабіць нерухомым усё, многае. Сутарга пазводзіла ногі.

4. Звесці куды‑н., злучыць, аб’яднаць у што‑н. усіх, многіх. Пазводзіць піянерскія дружыны на плошчу. Пазводзіць палкі ў дывізію. □ Пазводзілі [калгаснікі] каро[ў] у большыя гумны, .. нават вазоў колькі канюшыны абагулілі. Чорны.

5. Знішчыць, перавесці ўсіх, многіх або ўсё, многае. Пазводзіць лясы.

6. перан. Збіць з правільнага шляху ўсіх, многіх.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перевести́​III сов.

1. (истребить) разг. пераве́сці, мног. папераво́дзіць; зве́сці, мног. пазво́дзіць; вы́нішчыць, зні́шчыць, мног. пазнішча́ць; вы́весці, мног. павыво́дзіць;

2. (попусту истратить) разг. пераве́сці, мног. папераво́дзіць, зве́сці, мног. пазво́дзіць, дарэ́мна растра́ціць, змарнава́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

страви́ть​I сов.

1. (натравить друг на друга) зве́сці, мног. пазво́дзіць, нацкава́ць;

2. (посев, корм) прост., с.-х. страві́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

увести́ сов.

1. паве́сці; (вывести) вы́весці, мног. павыво́дзіць; (отвести) адве́сці, мног. паадво́дзіць; (завести) заве́сці, мног. пазаво́дзіць;

увёл дете́й в лес павёў дзяце́й у лес;

увести́ ло́шадь из коню́шни вы́весці каня́ са ста́йні;

она́ увела́ его́ домо́й яна́ завяла́ (адвяла́) яго́ дадо́му;

2. разг. (похитить) укра́сці; (свести) зве́сці, мног. пазво́дзіць; (отбить у кого-л.) зве́сці, мног. пазво́дзіць; адбі́ць, мног. паадбіва́ць;

увести́ коро́ву укра́сці (зве́сці) каро́ву;

он увёл жену́ у знако́мого инжене́ра ён звёў (адбі́ў) жо́нку ў знаёмага інжыне́ра.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

свести́ сов.

1. (вниз, в сторону) зве́сці, мног. пазво́дзіць;

свести́ ребёнка с ле́стницы зве́сці дзіця́ з ле́свіцы;

свести́ ло́шадь с доро́ги зве́сці каня́ з даро́гі;

2. (завести) заве́сці;

свести́ дете́й в теа́тр заве́сці дзяце́й у тэа́тр;

3. (лишить высокого положения) зняць, скі́нуць, зве́сці;

свести́ с престо́ла скі́нуць з тро́на;

свести́ с пьедеста́ла перен. зве́сці з п’едэста́ла;

4. (собрать в одно место) зве́сці, мног. пазво́дзіць;

свести́ всех ученико́в в оди́н зал зве́сці (пазво́дзіць) усі́х ву́чняў у адну́ за́лу;

5. (о лесе) зве́сці, вы́сечы;

6. (установить знакомство, дружбу и т. п.) заве́сці, мног. пазаво́дзіць;

свести́ дру́жбу с ке́м-л. заве́сці дру́жбу з кім-не́будзь;

7. (сдвинуть, сблизить) зве́сці; (о бровях — ещё) ссу́нуць;

8. (пятно и т. п.) вы́весці, мног. павыво́дзіць;

свести́ пя́тна вы́весці (павыво́дзіць) пля́мы;

9. (перенести изображение) пераве́сці;

10. (к чему, на что) зве́сці (да чаго, у што);

свести́ расхо́ды к ми́нимуму зве́сці выда́ткі да мі́німуму;

11. (изменить тему разговора, мысли и т. п.) пераве́сці, зве́сці;

он свёл разгово́р в сто́рону ён перавёў (звёў) гу́тарку ўбок;

12. (о судорогах) зве́сці, ску́рчыць, мног. паску́рчваць, скрыві́ць;

13. (отобрать) разг. адабра́ць; (забрать) забра́ць; (похитить) укра́сці, зве́сці;

во́ры свели́ коро́ву зло́дзеі звялі́ (укра́лі) каро́ву; см. своди́ть​II;

◊

свести́ счёты зве́сці раху́нкі, разлічы́цца, паквіта́цца;

свести́ к нулю́ зве́сці да нуля́;

свести́ на нет зве́сці на нішто́;

свести́ концы́ с конца́ми зве́сці канцы́ з канца́мі;

свести́ в гроб (моги́лу) увагна́ць у магі́лу, пакла́сці ў труну́;

свести́ с ума́ зве́сці з ро́зуму;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)