пазва́ць гл. зваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пазва́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. пазаву́ пазавё́м
2-я ас. пазаве́ш пазавяце́
3-я ас. пазаве́ пазаву́ць
Прошлы час
м. пазва́ў пазва́лі
ж. пазва́ла
н. пазва́ла
Загадны лад
2-я ас. пазаві́ пазаві́це
Дзеепрыслоўе
прош. час пазва́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

пазва́ць, ‑заву, ‑завеш, ‑заве; ‑завём, ‑завяце; зак., каго.

Словамі, жэстамі папрасіць, прымусіць падысці, адазвацца; паклікаць. — Пазаві сюды хлопцаў! — сказаў Нічыпар свайму напарніку. Кулакоўскі. — Галаска, цюцік! На, цю, на! На, цю, на! — пазваў я.. [сабаку]. Колас. // і без дап. Звярнуць на сябе чыю‑н. увагу. — Панічыку! — пазвала бабка, толькі што ўвайшоўшы на парог пакойчыка. Мусіць вы, панічок, нядобрае пісьмо атрымалі? Колас. // перан. Заклікаць да чаго‑н. Ды, на шчасце, быў я аднагодак Тых, каго пазваў пярэдні край. Гілевіч. // Запрасіць куды‑н. Пазваць у кіно. Пазваць на вячэру.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зваць, заву́, заве́ш, заве́; завём, завяце́, заву́ць; зваў, зва́ла; заві́; зва́ны; незак., каго (што).

1. Голасам, сігналам прасіць наблізіцца.

З. на дапамогу.

2. Запрашаць куды-н.

З. у госці.

3. кім. Называць.

Яго звалі Міхасём.

|| зак. пазва́ць, -заву́, -заве́ш, -заве́; -завём, -завяце́, -заву́ць; -зва́ў, -зва́ла; -заві́; -зва́ны (да 1 і 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пазва́ны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад пазваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

окли́кнуть сов. аклі́кнуць, паклі́каць, пазва́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

перазва́ць

‘пазваць усіх (многіх), усё (многае)’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. перазаву́ перазавё́м
2-я ас. перазаве́ш перазавяце́
3-я ас. перазаве́ перазаву́ць
Прошлы час
м. перазва́ў перазва́лі
ж. перазва́ла
н. перазва́ла
Загадны лад
2-я ас. перазаві́ перазаві́це
Дзеепрыслоўе
прош. час перазва́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

пазва́ны

1. по́званный; приглашённый;

2. окли́кнутый, окри́кнутый;

1, 2 см. пазва́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

помани́ть сов.

1. пазва́ць, паклі́каць;

2. (голосом или приманкой) пава́біць, пана́дзіць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

по́звать сов. паклі́каць; пазва́ць, (долго, неоднократно) папазыва́ць, папазва́ць, пагука́ць; (пригласить) запрасі́ць, папрасі́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)