пазвала́кваць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
пазвала́кваю |
пазвала́кваем |
| 2-я ас. |
пазвала́кваеш |
пазвала́кваеце |
| 3-я ас. |
пазвала́квае |
пазвала́кваюць |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
пазвала́кваў |
пазвала́квалі |
| ж. |
пазвала́квала |
| н. |
пазвала́квала |
| Загадны лад |
|---|
| 2-я ас. |
пазвала́квай |
пазвала́квайце |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| прош. час |
пазвала́кваўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
пазвала́кваць сов., см. пазвалака́ць
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
пазвала́кваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго-што.
Разм. Тое, што і пазвалакаць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
пазвала́кваны, ‑ая, ‑ае.
Дзеепрым. зал. пр. ад пазвалакваць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
своло́чь сов., прост. звалачы́, мног. пазвалака́ць, пазвала́кваць, сцягну́ць, мног. пасця́гваць.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)