пазбы́ты
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
пазбы́ты |
пазбы́тая |
пазбы́тае |
пазбы́тыя |
| Р. |
пазбы́тага |
пазбы́тай пазбы́тае |
пазбы́тага |
пазбы́тых |
| Д. |
пазбы́таму |
пазбы́тай |
пазбы́таму |
пазбы́тым |
| В. |
пазбы́ты (неадуш.) пазбы́тага (адуш.) |
пазбы́тую |
пазбы́тае |
пазбы́тыя (неадуш.) пазбы́тых (адуш.) |
| Т. |
пазбы́тым |
пазбы́тай пазбы́таю |
пазбы́тым |
пазбы́тымі |
| М. |
пазбы́тым |
пазбы́тай |
пазбы́тым |
пазбы́тых |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
пазбы́ты
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
пазбы́ты |
пазбы́тая |
пазбы́тае |
пазбы́тыя |
| Р. |
пазбы́тага |
пазбы́тай пазбы́тае |
пазбы́тага |
пазбы́тых |
| Д. |
пазбы́таму |
пазбы́тай |
пазбы́таму |
пазбы́тым |
| В. |
пазбы́ты (неадуш.) пазбы́тага (адуш.) |
пазбы́тую |
пазбы́тае |
пазбы́тыя (неадуш.) пазбы́тых (адуш.) |
| Т. |
пазбы́тым |
пазбы́тай пазбы́таю |
пазбы́тым |
пазбы́тымі |
| М. |
пазбы́тым |
пазбы́тай |
пазбы́тым |
пазбы́тых |
Кароткая форма: пазбы́та.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
пазбы́ты, ‑ая, ‑ае.
Дзеепрым. зал. пр. ад пазбыць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)