пазасяля́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е; -я́ны; зак., што.

Засяліць усё, многае.

П. неабжытыя землі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пазасяля́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. пазасяля́ю пазасяля́ем
2-я ас. пазасяля́еш пазасяля́еце
3-я ас. пазасяля́е пазасяля́юць
Прошлы час
м. пазасяля́ў пазасяля́лі
ж. пазасяля́ла
н. пазасяля́ла
Загадны лад
2-я ас. пазасяля́й пазасяля́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час пазасяля́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

пазасяля́ць сов. (о многом) засели́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пазасяля́ць, ‑яю, ‑яеш, ‑яе; зак., што.

Засяліць усё, многае. Пазасяляць новыя землі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пазасяля́ны заселённый; см. пазасяля́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

засели́ть сов. засялі́ць, мног. пазасяля́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)