пазаплыва́ць¹, 1 і 2 ас. адз. не ўжыв., -а́е; -а́ем, -а́еце, -а́юць; зак.
Заплысці куды-н. — пра ўсіх, многіх.
Хлопчыкі пазаплывалі далёка ад берага.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
пазаплыва́ць
дзеяслоў, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
- |
пазаплыва́ем |
| 2-я ас. |
- |
пазаплыва́еце |
| 3-я ас. |
пазаплыва́е |
пазаплыва́юць |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
пазаплыва́ў |
пазаплыва́лі |
| ж. |
пазаплыва́ла |
| н. |
пазаплыва́ла |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| прош. час |
пазаплыва́ўшы |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
пазаплыва́ць², 1 і 2 ас. адз. не ўжыв., -а́е; -а́ем, -а́еце, -а́юць; зак.
1. (1 і 2 ас. мн. не ўжыв.), чым і без дап. Заплысці, пакрыцца або напоўніцца чым-н. — пра ўсё, многае.
Шчыліны пазаплывалі смалой.
2. Распаўнець — пра ўсіх, многіх (разм.).
Твары пазаплывалі тлушчам.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
пазаплыва́ць I сов. (о многих, о многом)
1. заплы́ть;
2. (удалиться, плывя) уплы́ть
пазаплыва́ць II сов. (о многом) заплы́ть; см. заплы́сці II
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
пазаплыва́ць 1, ‑ае; ‑аем, ‑аеце, ‑аюць; зак.
Заплысці куды‑н. — пра ўсіх, многіх. Пазаплываць далёка ў мора. □ Рыба не вельмі бралася. Відаць, яна пазаплывала ў ціну, каб перадрамаць у зацішку нядоўгую ноч. Сіняўскі.
пазаплыва́ць 2, ‑ае; ‑аем, ‑аеце, ‑аюць; зак.
1. (1 і 2 ас. мн. не ўжыв.); чым і без дап. Заплысці, пакрыцца або напоўніцца чым‑н. — пра ўсё, многае. Дзе-нідзе кідаюцца ў вочы пакалечаныя асколкамі камлі. Раны пазаплывалі смалою і гояцца... Сачанка.
2. Разм. Распаўнець — пра ўсіх, многіх.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)