пазамыва́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; -а́ны; зак., што.

1. Адмыць, замыць усе плямы, не мыючы ўсёй адзежы.

2. Сапсаваць частым ці няўмелым мыццём усё, многае.

П. бялізну.

3. Занесці пяском усё, многае.

Ямы ў рэчцы пазамывала (безас.) пяском.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пазамыва́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. пазамыва́ю пазамыва́ем
2-я ас. пазамыва́еш пазамыва́еце
3-я ас. пазамыва́е пазамыва́юць
Прошлы час
м. пазамыва́ў пазамыва́лі
ж. пазамыва́ла
н. пазамыва́ла
Загадны лад
2-я ас. пазамыва́й пазамыва́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час пазамыва́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

пазамыва́ць сов. (о многом)

1. замы́ть; застира́ть;

2. замы́ть, занести́;

я́мы ў рэ́чцы ~ва́ла пяско́м — я́мы в ре́чке занесло́ песко́м

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пазамыва́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

1. Адмыць, замыць усе плямы, не мыючы ўсёй адзежы.

2. Сапсаваць частым ці няўмелым мыццём усё, многае. Пазамываць бялізну.

3. Занесці пяском усё, многае. Пазамывала паводка вусці рэк.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

замы́ть сов. замы́ць, мног. пазамыва́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пазамыва́ны

1. замы́тый; засти́ранный;

2. замы́тый, занесённый;

1, 2 см. пазамыва́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

застира́ть сов., разг.

1. (отмыть) замы́ць, мног. пазамыва́ць;

2. (испортить стиркой) сапсава́ць мыццём;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)