пазамо́чваць, -аю, -аеш, -ае; -аны; зак., што.

Замачыць, зрабіць мокрым усё, многае.

П. ногі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пазамо́чваць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. пазамо́чваю пазамо́чваем
2-я ас. пазамо́чваеш пазамо́чваеце
3-я ас. пазамо́чвае пазамо́чваюць
Прошлы час
м. пазамо́чваў пазамо́чвалі
ж. пазамо́чвала
н. пазамо́чвала
Загадны лад
2-я ас. пазамо́чвай пазамо́чвайце
Дзеепрыслоўе
прош. час пазамо́чваўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

пазамо́чваць сов. (о многом) замочи́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пазамо́чваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

Замачыць, зрабіць мокрым усё, многае. Пазамочваць ногі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пазамо́чваны замо́ченный; см. пазамо́чваць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

замочи́ть сов. замачы́ць, мног. пазамо́чваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)