па́залкі

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. па́залкі
Р. па́залкаў
Д. па́залкам
В. па́залкі
Т. па́залкамі
М. па́залках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

па́залкі ед. нет, обл. обмы́лки

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

па́залкі, ‑лак; адз. няма.

Разм. Мыльная вада, што засталася пасля мыцця бялізны. У пазалках памыў анучы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Паза́лкі ’шчолак; брудная вада пасля мыцця бялізны’ (Гарэц., Касп., Бяльк., Сцяшк. Сл., Мат. Гом., Інстр. I; КЭС, бых., шкл.), пазо́лкі (КЭС, мазыр.), пазо́лы (Клім., Влад.), позо́л, позо́лкі, позо́лье, позо́лінье (ТС) ’тс’. Рус. па́золки, укр. па́зілки, па́золки ’тс’. Бязафікснае і з суф. ‑к‑ утварэнне ад пазоліць < зала (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

обмы́лок разг.

1. (остаток мыла) змы́лак, -лка м.;

2. / обмы́лки ед. нет (мыльная вода) па́залкі, -лак.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вы́мылки мн.

1. (обмылки) змы́лкі, -каў мн., ед. змы́лак, -лка м.;

2. (оставшаяся после мытья мыльная вода) памы́і, -мы́яў ед. нет, па́залкі, -каў ед. нет.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)