пазазе́мны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. пазазе́мны пазазе́мная пазазе́мнае пазазе́мныя
Р. пазазе́мнага пазазе́мнай
пазазе́мнае
пазазе́мнага пазазе́мных
Д. пазазе́мнаму пазазе́мнай пазазе́мнаму пазазе́мным
В. пазазе́мны (неадуш.)
пазазе́мнага (адуш.)
пазазе́мную пазазе́мнае пазазе́мныя (неадуш.)
пазазе́мных (адуш.)
Т. пазазе́мным пазазе́мнай
пазазе́мнаю
пазазе́мным пазазе́мнымі
М. пазазе́мным пазазе́мнай пазазе́мным пазазе́мных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

пазазе́мны, см. пазазямны́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пазазе́мны, ‑ая, ‑ае.

Які знаходзіцца за межамі зямлі. Само шчасце трэба шукаць не ў нейкіх пазаземных прасторах, а на зямлі, сярод людзей. Лойка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

внеземно́й пазазе́мны, незямны́;

внеземна́я цивилиза́ция пазазе́мная (незямна́я) цывіліза́цыя.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)