пазаву́чваць, -аю, -аеш, -ае; -аны; зак., што.

Завучыць усё, многае.

П. формулы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пазаву́чваць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. пазаву́чваю пазаву́чваем
2-я ас. пазаву́чваеш пазаву́чваеце
3-я ас. пазаву́чвае пазаву́чваюць
Прошлы час
м. пазаву́чваў пазаву́чвалі
ж. пазаву́чвала
н. пазаву́чвала
Загадны лад
2-я ас. пазаву́чвай пазаву́чвайце
Дзеепрыслоўе
прош. час пазаву́чваўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

пазаву́чваць сов. (о многом) заучи́ть, затверди́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пазаву́чваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

Завучыць усё, многае. Пазавучваць формулы. Пазавучваць вершы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пазаву́чваны зау́ченный, затве́рженный; см. пазаву́чваць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

заучи́ть сов. завучы́ць, мног. пазаву́чваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вы́твердить сов., разг. завучы́ць, мног. пазаву́чваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)