пазаво́рваць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. пазаво́рваю пазаво́рваем
2-я ас. пазаво́рваеш пазаво́рваеце
3-я ас. пазаво́рвае пазаво́рваюць
Прошлы час
м. пазаво́рваў пазаво́рвалі
ж. пазаво́рвала
н. пазаво́рвала
Загадны лад
2-я ас. пазаво́рвай пазаво́рвайце
Дзеепрыслоўе
прош. час пазаво́рваўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

пазаво́рваць сов. (о многом) запаха́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пазаво́рваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

Заараць усё, многае.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)