пазабіра́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; -а́ны; зак., каго-што.

1. Забраць з сабой, да сябе ўсё, многае або ўсіх, многіх.

П. рэчы.

П. дзяцей з дзіцячага сада.

2. Забраць сілай усё, многае або арыштаваць ці прызваць усіх, многіх.

Рабаўнікі пазабіралі дабро.

Хлопцаў пазабіралі ў армію.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пазабіра́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. пазабіра́ю пазабіра́ем
2-я ас. пазабіра́еш пазабіра́еце
3-я ас. пазабіра́е пазабіра́юць
Прошлы час
м. пазабіра́ў пазабіра́лі
ж. пазабіра́ла
н. пазабіра́ла
Загадны лад
2-я ас. пазабіра́й пазабіра́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час пазабіра́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

пазабіра́ць сов.

1. (взять себе, захватить всё, многое или всех, многих) забра́ть;

2. (конфисковать всё, многое) забра́ть, изъя́ть;

3. (увести, унести с собой; арестовать — всех, многих) забра́ть, взять;

4. (многое) взять, приня́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пазабіра́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго-што.

1. Забраць, узяць з сабой, да сябе ўсё, многае або ўсіх, многіх. Пачынаўся вечар.. Змрокам ужо выйшаў .. [Тамаш] за гумно на агароды, пазабіраць калкі з разгароджанага плоту. Чорны.

2. Забраць сілай, канфіскаваць усё, многае. — Ад такарнага [цэха] нічога амаль не засталося. Верстакі палякі пазабіралі пры адыходзе, не было тут каму перашкодзіць ім. Галавач. Нічога [гарадавыя] не знайшлі. Ротмістр пазабіраў пісьмы, аркушы спісанай паперы, некалькі рукапісных вершаў. Усё гэта ён запісаў у пратакол. Колас. // Арыштаваць або прызваць усіх, многіх. [Марылька:] — А пасля [пільня] зусім была стала, як фронт падышоў. Дый людзей, сказаць, не было. У войска рабочых пазабіралі. Чорны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

позабира́ть сов. (о многих, многом) разг. пазабіра́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

позабра́ть сов. (о многих, многом) разг. пазабіра́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пазабіра́ны

1. за́бранный;

2. за́бранный, изъя́тый;

3. за́бранный, взя́тый;

4. взя́тый, при́нятый;

1-4 см. пазабіра́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

абадра́ць, абдзяру́, абдзярэ́ш, абдзярэ́; абдзяро́м, абдзераце́, абдзяру́ць; абдзяры́; абадра́ны; зак., каго-што.

1. Здзерці з усіх бакоў, абдзерці, злупіць, ачысціць.

А. кару.

А. пяньку.

2. Пакрыць драпінамі; падрапаць.

А. нос.

3. перан. Абабраць, абакрасці, ашуканствам пазабіраць што-н. у каго-н. (разм.).

А. пакупніка.

|| незак. абдзіра́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

|| наз. абдзіра́нне, -я, н. (да 1 і 3 знач.) і абдзі́рка, -і, ДМ -рцы, ж. (да 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

похи́тить сов.

1. вы́красці, мног. павыкрада́ць, павыкра́дваць, укра́сці, скра́сці;

похи́тить докуме́нты вы́красці (укра́сці, скра́сці) дакуме́нты;

2. перен. забра́ць, мног. пазабіра́ць; узя́ць;

смерть похи́тила его́ смерць забра́ла яго́.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

забра́ть​I сов.;

1. в разн. знач. забра́ць, мног. пазабіра́ць;

2. (взять) узя́ць;

3. (набрать, купить) набра́ць;

4. (получить, приобрести) займе́ць, узя́ць;

5. портн. залажы́ць; см. забира́ть​I.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)