пазабыва́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; -а́ны; зак., каго-што.

Забыць усё, многае або ўсіх, многіх.

П. гістарычныя даты.

П. знаёмыя мясціны.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пазабыва́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. пазабыва́ю пазабыва́ем
2-я ас. пазабыва́еш пазабыва́еце
3-я ас. пазабыва́е пазабыва́юць
Прошлы час
м. пазабыва́ў пазабыва́лі
ж. пазабыва́ла
н. пазабыва́ла
Загадны лад
2-я ас. пазабыва́й пазабыва́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час пазабыва́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

пазабыва́ць сов. (о многих, о многом)

1. забы́ть, позабыва́ть, позабы́ть, запа́мятовать;

2. (случайно оставить, не захватить с собой) забы́ть, позабы́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пазабыва́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго-што.

Забыць усё, многае або ўсіх, многіх. Пазабываць кнігі дома. Пазабываць знаёмых.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перезабы́ть сов., разг. пазабыва́ць, пазабыва́цца;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

забы́ть сов. забы́ць, мног. пазабыва́ць, забы́цца, мног. пазабыва́цца;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

позабы́ть сов. забы́ць, мног. пазабыва́ць, забы́цца, мног. пазабыва́цца;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пазабыва́ны

1. забы́тый, позабы́тый; запа́мятованный;

2. забы́тый;

1, 2 см. пазабыва́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

позабыва́ть несов. забыва́ць, забыва́цца; сов. пазабыва́ць, пазабыва́цца; (забыть) забы́ць, забы́цца.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)