пажо́ваны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. пажо́ваны пажо́ваная пажо́ванае пажо́ваныя
Р. пажо́ванага пажо́ванай
пажо́ванае		 пажо́ванага пажо́ваных
Д. пажо́ванаму пажо́ванай пажо́ванаму пажо́ваным
В. пажо́ваны (неадуш.)
пажо́ванага (адуш.)		 пажо́ваную пажо́ванае пажо́ваныя (неадуш.)
пажо́ваных (адуш.)
Т. пажо́ваным пажо́ванай
пажо́ванаю		 пажо́ваным пажо́ванымі
М. пажо́ваным пажо́ванай пажо́ваным пажо́ваных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

пажо́ваны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. пажо́ваны пажо́ваная пажо́ванае пажо́ваныя
Р. пажо́ванага пажо́ванай
пажо́ванае		 пажо́ванага пажо́ваных
Д. пажо́ванаму пажо́ванай пажо́ванаму пажо́ваным
В. пажо́ваны (неадуш.)
пажо́ванага (адуш.)		 пажо́ваную пажо́ванае пажо́ваныя (неадуш.)
пажо́ваных (адуш.)
Т. пажо́ваным пажо́ванай
пажо́ванаю		 пажо́ваным пажо́ванымі
М. пажо́ваным пажо́ванай пажо́ваным пажо́ваных

Кароткая форма: пажо́вана.

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

пажо́ваны, см. пажава́ны

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пажо́ваны,

гл. пажаваны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пажава́ны і пажо́ваны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад пажаваць (у 2, 3 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)