пад’я́чы
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне
|
адз. |
мн. |
| м. |
- |
| Н. |
пад’я́чы |
пад’я́чыя |
| Р. |
пад’я́чага |
пад’я́чых |
| Д. |
пад’я́чаму |
пад’я́чым |
| В. |
пад’я́чага |
пад’я́чых |
| Т. |
пад’я́чым |
пад’я́чымі |
| М. |
пад’я́чым |
пад’я́чых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
sbm2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
пад’я́чы сущ., ист. подъя́чий
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
подья́чий ист. пад’я́чы, -чага м.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)