пад’е́зны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. пад’е́зны пад’е́зная пад’е́знае пад’е́зныя
Р. пад’е́знага пад’е́знай
пад’е́знае		 пад’е́знага пад’е́зных
Д. пад’е́знаму пад’е́знай пад’е́знаму пад’е́зным
В. пад’е́зны (неадуш.)
пад’е́знага (адуш.)		 пад’е́зную пад’е́знае пад’е́зныя (неадуш.)
пад’е́зных (адуш.)
Т. пад’е́зным пад’е́знай
пад’е́знаю		 пад’е́зным пад’е́знымі
М. пад’е́зным пад’е́знай пад’е́зным пад’е́зных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

пад’е́зны подъе́здный;

~ныя дзве́ры — подъе́здная дверь

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пад’е́зд, -у/-а, М -дзе, мн. -ы, -аў, м.

1. -у, гл. пад’ехаць.

2. -а. Месца, па якім пад’язджаюць да чаго-н.

П. да ракі.

3. -а. Уваход у будынак.

Парадны п.

|| прым. пад’язны́, -а́я, -о́е (да 1 і 2 знач.) і пад’е́зны, -ая, -ае (да 3 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

подъе́здный пад’е́зны;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)