падэ́шва
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
		
	
		
			|  | адз. | мн. | 
	
	
		
			| Н. | падэ́шва | падэ́швы | 
		
			| Р. | падэ́швы | падэ́шваў | 
		
			| Д. | падэ́шве | падэ́швам | 
		
			| В. | падэ́шву | падэ́швы | 
		
			| Т. | падэ́швай падэ́шваю
 | падэ́швамі | 
		
			| М. | падэ́шве | падэ́швах | 
		
Крыніцы:
	
		krapivabr2012,
		nazounik2008,
		piskunou2012,
		sbm2012,
		tsblm1996,
		tsbm1984.
 Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс) 
падэ́шва, -ы, мн. -ы, -аў, ж.
1. Ступня (у 2 знач.).
Намуляць падэшву.
2. Ніжняя частка абутку пад ступнёй.
Скураная п.
3. перан., чаго. Ніжняя частка, аснова чаго-н.
П. гары.
|| прым. падэ́швенны, -ая, -ае (да 1 і 2 знач.).
 Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс) 
падэ́шва ж., в разн. знач. подо́шва;
скурана́я п. — ко́жаная подо́шва;
п. рэ́йкі — подо́шва ре́льса;
п. гары́ — подо́шва горы́
 Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс) 
падэ́шва, ‑ы, ж.
1. Ніжняя частка абутку, якая мае форму ступні. З хаты выйшлі людзі.. Нібы на конскіх капытах, паблісквалі цвікі на падэшвах іх ботаў. Лынькоў. Афіцэры шаркалі падэшвамі і прыстуквалі абцасамі. Навуменка. // Ніжняя частка ступні. Нагрэты за дзень моцным яшчэ сонцам камень грэе ў падэшву твае босыя ногі. Чорны. Зямля напалілася і, як гарачы прысак, пячэ ў падэшвы ног. Мележ.
2. Ніжняя частка, аснова чаго‑н. Волкаў застагнаў: ён першы ўбачыў і зразумеў, што запрэжка пройдзе міма далёка ад нас, каля падэшвы сопкі. Шамякін.
 Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.) 
Падэ́шва ’ніжняя частка абутку, якая мае форму ступні, ніжняя частка, аснова чаго-н.’ (ТСБМ), дыял. падо́шва ’тс’. Рус. подо́шва, укр. підо́шва, ст.-рус. подъшъва, польск. podeszwa, чэш. podešev, славац. podošva. З podъ і šъvъ (гл. шво, шыць) (Праабражэнскі, 2, 86; Фасмер, 3, 299). Фанетычны варыянт падэшва з польск. podeszwa.
 Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017) 
прашыўны́, -а́я, -о́е.
Прашыты наскрозь.
Прашыўная падэшва.
 Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс) 
подо́шва в разн. знач. падэ́шва, -вы ж.;
подо́шва ре́льса падэ́шва рэ́йкі;
подо́шва горы́ падэ́шва гары́;
 Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс) 
мікрапо́рысты, -ая, -ае.
Пра вырабы з рызіны: з мікраскапічнымі порамі.
Мікрапорыстая падэшва.
 Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс) 
ададра́цца, 1 і 2 ас. не ўжыв., аддзяро́цца; зак.
Аддзяліцца ад чаго-н.; адарвацца.
Падэшва ададралася.
|| незак. аддзіра́цца, -а́ецца.
 Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс) 
адкле́іцца, 1 і 2 ас. звычайна не ўжыв., -е́іцца; зак.
Адстаць, аддзяліцца (аб прыклееным).
Падэшва адклеілася.
|| незак. адкле́йвацца, -аецца.
 Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)