пады́баць
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
пады́баю |
пады́баем |
| 2-я ас. |
пады́баеш |
пады́баеце |
| 3-я ас. |
пады́бае |
пады́баюць |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
пады́баў |
пады́балі |
| ж. |
пады́бала |
| н. |
пады́бала |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| прош. час |
пады́баўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
пады́баць сов., разг. поковыля́ть, пойти́
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
пады́баць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак.
Разм. Пайсці размерана або нязграбна. Наставіўшы каўнер, прытрымліваючы яго ля горла, Сярдзюк падыбаў па цёмнай вуліцы. Карпаў. Чалавек, няўклюдна перасоўваючы ногі, як хадулі, падыбаў наперад... Даніленка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)