падшы́вачны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. падшы́вачны падшы́вачная падшы́вачнае падшы́вачныя
Р. падшы́вачнага падшы́вачнай
падшы́вачнае		 падшы́вачнага падшы́вачных
Д. падшы́вачнаму падшы́вачнай падшы́вачнаму падшы́вачным
В. падшы́вачны (неадуш.)
падшы́вачнага (адуш.)		 падшы́вачную падшы́вачнае падшы́вачныя (неадуш.)
падшы́вачных (адуш.)
Т. падшы́вачным падшы́вачнай
падшы́вачнаю		 падшы́вачным падшы́вачнымі
М. падшы́вачным падшы́вачнай падшы́вачным падшы́вачных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

падшы́вачны порт. подбо́ечный, подши́вочный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

падшы́вачны, ‑ая, ‑ае.

Які служыць для падшывання, падшыўкі. Падшывачны матэрыял.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

падшы́ць, -ы́ю, -ы́еш, -ы́е; -ы́ты; зак., што.

1. Прышыць што-н. ці да чаго-н. спадыспаду, знізу.

П. падкладку.

2. Зашыць, падагнуўшы вузкай паласой край чаго-н.

П. прыпол сукенкі.

3. Прышыўшы, далучыць, прымацаваць.

П. даведку ў асабістую справу.

|| незак. падшыва́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

|| наз. падшыва́нне, -я, н. і падшы́ўка, -і, ДМ -ўцы, ж.

|| прым. падшыўны́, -а́я, -о́е і падшы́вачны, -ая, -ае.

Падшыўны каўнерык.

Падшывачны матэрыял.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

подши́вочный падшы́вачны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

подбо́ечный

1. (к подбива́ть) падбі́вачны;

2. портн. падбі́вачны, падшы́вачны;

3. (подкладочный) обл. падшэ́вачны, падкла́дачны;

4. сапожн. падбо́ечны; (каблучный) абца́сны;

5. техн., горн., с.-х. падбо́ечны; (врубовой) уру́бавы;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)