падчапны́

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. падчапны́ падчапна́я падчапно́е падчапны́я
Р. падчапно́га падчапно́й
падчапно́е		 падчапно́га падчапны́х
Д. падчапно́му падчапно́й падчапно́му падчапны́м
В. падчапны́ (неадуш.)
падчапно́га (адуш.)		 падчапну́ю падчапно́е падчапны́я (неадуш.)
падчапны́х (адуш.)
Т. падчапны́м падчапно́й
падчапно́ю		 падчапны́м падчапны́мі
М. падчапны́м падчапно́й падчапны́м падчапны́х

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

падчапны́ подцепно́й

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

падчапны́, ‑ая, ‑ое.

Спец. Які прычапляецца знізу, ззаду.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

подцепно́й падчапны́.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)