падхіну́ты
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
падхіну́ты |
падхіну́тая |
падхіну́тае |
падхіну́тыя |
| Р. |
падхіну́тага |
падхіну́тай падхіну́тае |
падхіну́тага |
падхіну́тых |
| Д. |
падхіну́таму |
падхіну́тай |
падхіну́таму |
падхіну́тым |
| В. |
падхіну́ты (неадуш.) падхіну́тага (адуш.) |
падхіну́тую |
падхіну́тае |
падхіну́тыя (неадуш.) падхіну́тых (адуш.) |
| Т. |
падхіну́тым |
падхіну́тай падхіну́таю |
падхіну́тым |
падхіну́тымі |
| М. |
падхіну́тым |
падхіну́тай |
падхіну́тым |
падхіну́тых |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
падхіну́ты
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
падхіну́ты |
падхіну́тая |
падхіну́тае |
падхіну́тыя |
| Р. |
падхіну́тага |
падхіну́тай падхіну́тае |
падхіну́тага |
падхіну́тых |
| Д. |
падхіну́таму |
падхіну́тай |
падхіну́таму |
падхіну́тым |
| В. |
падхіну́ты (неадуш.) падхіну́тага (адуш.) |
падхіну́тую |
падхіну́тае |
падхіну́тыя (неадуш.) падхіну́тых (адуш.) |
| Т. |
падхіну́тым |
падхіну́тай падхіну́таю |
падхіну́тым |
падхіну́тымі |
| М. |
падхіну́тым |
падхіну́тай |
падхіну́тым |
падхіну́тых |
Кароткая форма: падхіну́та.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
падхіну́ты подо́гнутый, подвёрнутый
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
падхіну́ты, ‑ая, ‑ае.
Дзеепрым. зал. пр. ад падхінуць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)