падхро́пваць
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
падхро́пваю |
падхро́пваем |
| 2-я ас. |
падхро́пваеш |
падхро́пваеце |
| 3-я ас. |
падхро́пвае |
падхро́пваюць |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
падхро́пваў |
падхро́пвалі |
| ж. |
падхро́пвала |
| н. |
падхро́пвала |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| цяп. час |
падхро́пваючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
падхро́пваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак.
Разм. Храпці злёгку; суправаджаць храпам што‑н. Сядзіць [механік], спіць, сапе, падхропвае, а нагой усё — кіў-кіў, як той гадзіннік. Шынклер. Хлопец-цыган таксама заснуў і цяпер сам падхропваў старому. Хомчанка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)