падхва́льваць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
падхва́льваю |
падхва́льваем |
| 2-я ас. |
падхва́льваеш |
падхва́льваеце |
| 3-я ас. |
падхва́львае |
падхва́льваюць |
| Прошлы час |
| м. |
падхва́льваў |
падхва́львалі |
| ж. |
падхва́львала |
| н. |
падхва́львала |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
падхва́львай |
падхва́львайце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
падхва́льваючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
падхва́льваць несов., разг. подхва́ливать
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
падхва́льваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.
Незак. да падхваліць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
падхвалі́ць, -валю́, -ва́ліш, -ва́ліць; -ва́лены; зак., каго-што (разм.).
Трохі пахваліць.
П. вучня за адказ.
|| незак. падхва́льваць, -аю, -аеш, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
подхва́ливать несов., разг. падхва́льваць;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
падхва́льванне, ‑я, н.
Разм. Дзеянне паводле знач. дзеясл. падхвальваць — падхваліць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
падхва́льванне ср., разг. подхва́ливание; см. падхва́льваць
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)