падхва́льванне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. падхва́льванне
Р. падхва́львання
Д. падхва́льванню
В. падхва́льванне
Т. падхва́льваннем
М. падхва́льванні

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

падхва́льванне ср., разг. подхва́ливание; см. падхва́льваць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

падхва́льванне, ‑я, н.

Разм. Дзеянне паводле знач. дзеясл. падхвальваць — падхваліць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)