падхарчава́ць, -чу́ю, -чу́еш, -чу́е; -чу́й; -чава́ны, зак., каго (што) (разм.).

Падкарміць, падсілкаваць.

П. коней.

|| незак. падхарчо́ўваць, -аю, -аеш, -ае.

|| звар. падхарчава́цца, -чу́юся, -чу́ешся, -чу́ецца; -чу́йся; незак. падхарчо́ўвацца, -аюся, -аешся, -аецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

падхарчава́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. падхарчу́ю падхарчу́ем
2-я ас. падхарчу́еш падхарчу́еце
3-я ас. падхарчу́е падхарчу́юць
Прошлы час
м. падхарчава́ў падхарчава́лі
ж. падхарчава́ла
н. падхарчава́ла
Загадны лад
2-я ас. падхарчу́й падхарчу́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час падхарчава́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

падхарчава́ць сов., разг.

1. подкорми́ть;

2. дать пое́сть, покорми́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

падхарчава́ць, ‑чую, ‑чуеш, ‑чуе; зак., каго-што.

Разм. Падкарміць, падсілкаваць. Падхарчаваць коней.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

падхарчо́ўваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да падхарчаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)