паду́шачны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. паду́шачны паду́шачная паду́шачнае паду́шачныя
Р. паду́шачнага паду́шачнай
паду́шачнае
паду́шачнага паду́шачных
Д. паду́шачнаму паду́шачнай паду́шачнаму паду́шачным
В. паду́шачны (неадуш.)
паду́шачнага (адуш.)
паду́шачную паду́шачнае паду́шачныя (неадуш.)
паду́шачных (адуш.)
Т. паду́шачным паду́шачнай
паду́шачнаю
паду́шачным паду́шачнымі
М. паду́шачным паду́шачнай паду́шачным паду́шачных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

паду́шачны поду́шечный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

паду́шачны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да падушкі (у 1 знач.). Падушачная навалачка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

паду́шка, -і, ДМ -шцы, мн. -і, -шак, ж.

1. Зашыты з усіх бакоў чахол, набіты пер’ем, пухам, паралонам ці іншым мяккім матэрыялам, які падкладваюць пад галаву.

Пуховая п.

2. Тое, што з’яўляецца апорай чаго-н., прымае на сябе ціск, трэнне і пад. (спец.).

П. механізма.

Кіслародная падушка — медыцынскі прыбор у выглядзе падушкі, якая змяшчае кісларод.

|| памянш. паду́шачка, -і, ДМ -чцы, мн. -і, -чак, ж. (да 1 знач.).

Падушачкі пальцаў (перан.).

|| прым. паду́шачны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

поду́шечный паду́шачны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)