паду́чы, -ая, -ае.

У выразе: падучая хвароба (разм.) — эпілепсія.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

паду́чы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. паду́чы паду́чая паду́чае паду́чыя
Р. паду́чага паду́чай
паду́чае		 паду́чага паду́чых
Д. паду́чаму паду́чай паду́чаму паду́чым
В. паду́чы (неадуш.)
паду́чага (адуш.)		 паду́чую паду́чае паду́чыя (неадуш.)
паду́чых (адуш.)
Т. паду́чым паду́чай
паду́чаю		 паду́чым паду́чымі
М. паду́чым паду́чай паду́чым паду́чых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

паду́чы разг. паду́чий;

~чая хваро́ба — паду́чая боле́знь

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

паду́чы, ‑ая, ‑ае.

Разм. У выразе: падучая хвароба гл. хвароба.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

паду́чий прил., уст. паду́чы;

паду́чая боле́знь паду́чая хваро́ба (паду́чка);

паду́чая звезда́ астр. зні́чка; см. па́дающий.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

па́дающий

1. прич. які́ (што) па́дае; які́ (што) ва́ліцца; які́ (што) скіда́ецца; які́ (што) ідзе́; які́ (што) до́хне, які́ (што) здыха́е, які́ (што) гі́не; які́ (што) выпада́е; які́ (што) выва́льваецца; які́ (што) кладзе́цца; які́ (што) прыпада́е; які́ (што) спада́е; які́ (што) звіса́е; які́ (што) апада́е; які́ (што) зніжа́ецца, які́ (што) занепада́е, які́ (што) падупада́е, які́ (што) змянша́ецца; см. па́дать;

2. прил. па́даючы, паду́чы;

па́дающие звёзды астр. зні́чкі.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)