паду́мваць, -аю, -аеш, -ае; незак. (разм.).

1. Час ад часу думаць, раздумваць пра будучае.

П. аб жаніцьбе.

2. Мець намер зрабіць што-н.

Даўно падумваю паехаць павучыцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

паду́мваць

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. паду́мваю паду́мваем
2-я ас. паду́мваеш паду́мваеце
3-я ас. паду́мвае паду́мваюць
Прошлы час
м. паду́мваў паду́мвалі
ж. паду́мвала
н. паду́мвала
Дзеепрыслоўе
цяп. час паду́мваючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

паду́мваць несов., разг. поду́мывать, помышля́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

паду́мваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак.

Разм.

1. Зрэдку, час ад часу думаць, раздумваць аб чым‑н. Сёй-той з.. [рэзервістаў] падумваў ужо аб узнагародах. Чорны.

2. Мець намер зрабіць, ажыццявіць што‑н. Гарачы хлопец, праўда, але сумленны, працавіты. Стаеў падумвае нават даць яму рэкамендацыю ў партыю. Савіцкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

поду́мывать несов. паду́мваць; (думать) ду́маць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

помышля́ть несов. ду́маць, паду́мваць; (мечтать) ма́рыць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)