падула́днасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. падула́днасць
Р. падула́днасці
Д. падула́днасці
В. падула́днасць
Т. падула́днасцю
М. падула́днасці

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

падула́днасць ж. подвла́стность

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

падула́днасць, ‑і, ж.

Уласцівасць і стан падуладнага.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

падула́дны, -ая, -ае.

Які знаходзіцца пад чыёй-н. уладай, залежны ад каго-, чаго-н.

П. закону.

|| наз. падула́днасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

подвла́стность падула́днасць, -ці ж.; (подчинённость) паднача́ленасць, -ці ж., падле́гласць, -ці ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)