падудзе́ць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. падуджу́ падудзі́м
2-я ас. падудзі́ш падудзіце́
3-я ас. падудзі́ць падудзя́ць
Прошлы час
м. падудзе́ў падудзе́лі
ж. падудзе́ла
н. падудзе́ла
Загадны лад
2-я ас. падудзі́ падудзі́це
Дзеепрыслоўе
прош. час падудзе́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

падудзе́ць сов., разг. подуде́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

падудзе́ць, ‑дуджу, ‑дудзіш, ‑дудзіць; зак.

Разм. Дудзець некаторы час.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

подуде́ть сов., разг. падудзе́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)