падубяне́ць
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
- |
падубяне́ем |
| 2-я ас. |
- |
падубяне́еце |
| 3-я ас. |
падубяне́е |
падубяне́юць |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
падубяне́ў |
падубяне́лі |
| ж. |
падубяне́ла |
| н. |
падубяне́ла |
| Загадны лад |
|---|
| 2-я ас. |
- |
падубяне́йце |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| прош. час |
падубяне́ўшы |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
падубяне́ць сов.
1. (стать твёрдым, жёстким) одеревене́ть, отверде́ть;
2. (от холода) закочене́ть, окочене́ть
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
падубяне́ць, ‑ее, ‑еем, ‑ееце, ‑еюць; зак.
Разм.
1. Стаць цвёрдым, жорсткім ад холаду — пра ўсё, многае.
2. Тое, што і падубець (у 1 знач.).
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)